W adwentowej refleksji nad Ikoną Maryi Dziewicy możemy dostrzec „zachwycające piękno drogi konsekrowanej” (VC 19). Umiłowanie piękna, jest promieniowaniem  Bożej dobroci. Piękno jest związane z działaniem Ducha św. W pięknie łaski jaką otrzymała Maryja w Zwiastowaniu, oglądamy piękno życia konsekrowanego dla Jezusa. Światłość ta odbija się we mnie, zachwyca mnie, zdumiewa, widzę kim byłam i kim jestem dzięki łasce Bożej. Życie konsekrowane jest postrzegane jako jeden z widzialnych śladów, które Trójca Święta pozostawia w historii aby w ludziach wzbudzić zachwyt pięknem Boga i tęsknotę za Nim. (VC 20). Na wzór Dziewicy z Nazaretu i piękna Jej duszy czynimy wszystko by stawiać ślady piękna Bożego na ziemi, również poprzez pracę apostolską, którą wykonujemy codziennie. Do piękna, dobra, wiary i miłości prowadzimy ludzi a w szczególności dzieci, które obejmujemy troską modlitewną i wychowawczą.