Poezję p. Teresy i p. Edwarda B. z Łodzi prezentujemy za ich zgodą.

Do Józefa  

Józefie Święty, milczący świadku

Bożych spraw niepojętych

prosty, ubogi, a najbogatszy

bogactwem nieogarniętym.

Wśród synów ludzkich, Ty jako pierwszy

majestat  Króla widziałeś

i w uniżeniu najpokorniejszym

serdeczny hołd Mu składałeś.

A potem z drżeniem klejnot bezcenny

na rękach swoich nosiłeś

do serca czule Go przytulałeś

najlepszym ojcem  Mu byłeś.

I  jeszcze miałeś miłość najczystszą

Niewiasty niepokalanej

o szlachetności w dziejach ludzkości

nigdy niespotykanej.

Życie w zachwycie i podziwieniu

całe modlitwą było

choć w ziemskich troskach i utrudzeniu

bólem  Cię doświadczyło.

Wzorze czystości i poświęcenia

Stróżu tajemnic Bożych

wypraszaj łaski, broń od zwątpienia

słabnącą wiarę ożyw.

A w szczególności wspieraj w kapłaństwie

pasterzy  Bożego stada

choć czas przedziwny, niech z Twej przyczyny

nadzieja  w nich nie upada.

marzec 2021 – w roku Świętego Józefa

 

Modlitwa w czasie zarazy

Królowo Polski w koronie

weź nasze losy w swe dłonie

broniłaś nas tyle razy

obroń  i  dziś od zarazy

                                      To prawda, żeśmy zgrzeszyli

                                      na Boży gniew zasłużyli

                                      z pokorą to uznajemy

                                      i skutki win przyjmujemy

                                                                Lecz pomóż Matko kochana

                                                                by nasze zgięte kolana

                                                                i ręce w górę wzniesione

                                                               przebiły nieba zasłonę

                                                                                 Niech  Bóg nam litość okaże

                                                                                 pozwoli przyjść przed ołtarze

                                                                                byśmy z upadku powstali

                                                                                i wiarę odbudowali

                                                                                           Niech Twoja Matko korona

                                                                                           koronę wirusa pokona

                                                                                           razem z nim pychę ludzkości

                                                                                           niech świat odżyje w Miłości

                                                                                                                                24 marca 2020

            Miarą miłości – Miłość bez miary

        Pod krzyżem 

O, Panie Jezu, mój Ukochany

patrzę na twoje bolesne rany

zsiniałe stopy, przebite ręce

okrutną włócznią przeszyte serce.

Twe ciało zbite i przeorane

ostrym narzędziem porozrywane

miejsce przy miejscu,  od stóp do głowy

krwią broczy każdy kolec cierniowy.

Jesteś na krzyżu jak strzęp wiszący

bez reszty Ojcu ofiarujący

życie i mękę – za nasze złości …

Oto jest miara Twojej  Miłości.

A ja przed Tobą  Panie upadam

i u stóp krzyża  swe serce składam

pełne poranień, grzechu, ciemności

bólu, co pali wśród samotności.

Czekam ufając, że może na nie

choć jedna kropla Twej  krwi upadnie

i mocą swoją serce odmieni

z brudu oczyści, blaskiem napełni.

I wierzę,  że choć ciało zabite,

Ty łzy me widzisz – przed światem kryte

i w drżącym sercu kruchą nadzieję,

że tylko w Tobie moje zbawienie.

                                                                      Teresa B. – 17 lutego 2018 r. 

                                                      

Cud Miłosierdzia  

Kiedy się słucha Boga

wtedy dzieją się cuda

gdy Mu życie powierzysz

każdy zamiar się uda

 

Najpewniejszy fundament

to ufność w miłosierdzie

Bóg swego słowa nie złamie

jak powiedział, tak będzie

 

Jego szczęście największe

z grzechu podnieść grzesznika

gdy Krwią swoją obmyje

z serca wszelki brud znika

 

Choćby było jak szkarłat

ponad śnieg wybieleje

blaskiem słońca rozbłyśnie

radością zajaśnieje

 

Ufnością hołd składajmy

Miłosierdziu Bożemu

bo to dar niepojęty

ofiarowany każdemu.

(12.Iv.2014r. -rekolekcje „Błogosławieni miłosierni”  Drzewociny).

                                                                                                                                           / p. T.B./

Dotykanie Boga

  O, Mario Magdaleno

   jakie ty szczęście miałaś

  że na swej drodze splątanej

  Jezusa napotkałaś.

                           I że On ci pozwolił

                           swe nogi obejmować

                          stopy łzami obmywać

                          i czule je całować.

                                                       A ty szczęśliwy Janie

                                                      jak wielką łaskę miałeś

                                                     gdy wsparty o pierś Mistrza

                                                      Jego serce słyszałeś.

 Jakże i ja bym chciała

       wtulić się w Pana mego

i poczuć Jego dotyk

       żar serca płomiennego.

                                                                                                              I wierzę wiarą nieśmiałą

                                                                                                              że kiedyś to się stanie

                                                                                                              gdy przyjdzie po mnie Zbawca

                                                                                                              do siebie mnie przygarnie.

                                                                                                                                                   październik 2019