Modlitwa, post i jałmużna to istotne elementy związane nieodzownie z Wielkim Postem. W charyzmacie nam powierzonym, trwamy z Jezusem w Ogrodzie Oliwnym aby „pocieszać” Jego Boskie Serce przepełnione trwogą konania. Jedną z form czuwania z Jezusem cierpiącym są rozważania o Sercu Jezusa, które podsuwa Zgromadzeniu w tym roku w ramach zakonnych rekolekcji – ks. J. Sypko. W rozważaniach Wielkiego Postu skierował on nasz wzrok na cierpienia Ogrójca i krzyża. Bardzo istotą cechą i dość rzadko spotykaną w idei wynagradzania jest stwierdzenie ” utraconej godziny”.
A treści zaczerpnął z rozważań Kard. Karola Wojtyły z 1976r. który głosił rekolekcje w Watykanie na prośbę papieża Pawła VI. Podczas rozważania bolesnych tajemnic różańca św. powiedział, że cały Kościół słyszy i bierze do siebie te słowa Chrystusowego wyrzutu skierowanego do Piotra, Jakuba i Jana „jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną?” Kościół szuka tej utraconej godziny przez Piotra, Jakuba i Jana aby czynić zadość za tamto opuszczenie, za tamtą samotność Mistrza, która zwiększała cierpienie Jego Serca. I nasz Boski Zbawiciel zaprasza nas, abyśmy niejako mogli spotkać się z Nim w tej po ludzku bezpowrotnie minionej godzinie. Jakże wymowne jest Jezusowe: „Czuwajcie”. Modlitwa w Ogrodzie Oliwnym wciąż trwa. Aktualnie nasz Zbawiciel nadal cierpi i żali się z powodu ran moralnych zadawanych Jego Najświętszemu Sercu w Mistycznym Ciele- Kościele świętym. Jezus nadal pragnie naszego z Nim współcierpienia i wynagradzania.
Każdy z nas niech poczuje się wezwany to tego szlachetnego wiekopostnego wezwania- trwania ze świadomością wynagradzania Sercu Jezusowemu za opuszczenie w Ogrodzie Oliwnym i na krzyżu.
” Królu niebios, cierniem ukoronowany, ubiczowany, w purpurę odziany, Królu znieważony, opluty, bądź Królem i Panem naszym tu i na wieki” – św. Albert